“ေမာင္ ခ်စ္သည့္ ေဆာင္း”ျမဴမႈန္ေဖြးလြ.. ခ်မ္းေအးျမသည္
ေျမာက္ျပန္ေလကူး.. ၫွင္းေလျမဴးလြင့္.
ပန္းစံုဖူးပြင့္.. ရနံ႔လႊင့္ေန.
ႏွင္းပြင့္ေ၀စီ.. သ႑ာန္ညီမွ.
ေဆာင္းပီသေပ.. ခ်စ္ရက္႐ွည္ေၾကာင္း..
ျပန္ေျပာင္းလြမ္းရည္ ေမာင္ ခ်စ္သၫ့္ ေဆာင္း ... ။
ႏွလံုးသား၀ယ္ .. ခ်စ္ရိပ္ႏြယ္ကာ.
အတြယ္အတာ.. သမုဒယ.
ရင္မွာ တည္သမွ်.. ကာလ ပတ္လည္.
ရာသီရဟတ္. တစ္ပါတ္လည္ပါေစ..
မေမ့တတ္ခ့ဲၿပီ.. ေမာင္ ခ်စ္သၫ့္ ေဆာင္း ... ။
သည္ေႏြမိုးေဆာင္း.. ရာသီေျပာင္းလည္း.
မေဟာင္းသစၥာ.. ရင္မွာတြယ္လို႔.
ပင္ႏြယ္သို႔ခ်ည္.. ကႀကိဳးညီရန္.
ရာသီျပန္ထူး.. ေဟမာန္ဦးမွာ.
တမ္းတ႐ြယ္မည္..ေမာင္ ခ်စ္သၫ့္ ေဆာင္း ... ။
မံႈရီအရိပ္.. ေဆာင္းအိပ္မက္႐ွည္.
အရိပ္ပမာ.. နားလည္ပါလဲ.
ရင္မွာစြဲရစ္.. ခ်စ္ႏံြနစ္ၿပီ.
အိပ္ရာႏိုး၍.. မိုးေသာက္သည့္အခါ.
ေပ်ာက္ဆံုးရမွာ.. ႏွလံုးသားထဲမွ.
ေၾကာက္လွပါသည္..ေမာင္ ခ်စ္သၫ့္ ေဆာင္း ....။
(ေဆာင္းသစၥာ)
