ကဗ်ာဟာ.. ငါလား…
ငါဟာ.. ကဗ်ာလား…
ခြဲျခားဘို႔ ခက္လွေပမဲ့ ….
ငါ ေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့အခါ…
ငါ့ အေဖၚဟာ.. ကဗ်ာ….
ငါ စိတ္ညစ္တဲ့ အခါ…
ေဖးမေပးတာ.. ကဗ်ာ…
ကဗ်ာေတြနဲ႔.. ထုဆစ္..
ငါဟာ.. လူ ျဖစ္ခဲ့တယ္….။
စကားေလးေတြ.. လွခ်င္ လွမယ္….
ဒါဟာ.. ကဗ်ာ ျဖစ္တယ္….
ကာရံေတြ.. ႏြဲ႕ခ်င္ ႏြဲ႕မယ္…
ဒါဟာ.. ကဗ်ာ ျဖစ္တယ္…
အေရးအသားေတြ.. ထန္ခ်င္ ထန္မယ္…
ဒါဟာ .. ကဗ်ာ ျဖစ္တယ္…
ကဗ်ာေတြကို…
ငါက ဖန္ဆင္းတာ မဟုတ္…
ကဗ်ာေတြကသာ.. ငါ့ကို ဖန္ဆင္းပါတယ္….
ကဗ်ာေတြက..
ပံုေဖၚထားတဲ့… ငါ့ အဇၨ်တၱ…
ကဗ်ာေတြၾကားမွ.. ငါ့ကို ႐ွာေတြ႔ႏိုင္မွာပါ….။
ရင္တြင္း အၿပံဳး..
ႏွလံုးက မ်က္ရည္…
အထိေရာက္ဆံုး.. စကားလံုးေလးေတြနဲ႔…
ေရးခ်ယ္ႏိုင္တာ.. ကဗ်ာ….။
အပူမိသမွ်..
လူသိေအာင္ ျပ…
ေရးသီခ်ႏိုင္တာ.. ကဗ်ာ….။
ငါ့ ကဗ်ာေတြမွာ….
ရယ္ေမာသံစဥ္.. ပါခ်င္ ပါမယ္…
ငိုေၾကြး သံစဥ္.. ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္မယ္…
ဘာေတြပဲ… ျဖစ္ေနပါေစ….
ငါဟာ… ကဗ်ာ ျဖစ္သလို…
ကဗ်ာဟာ… ငါ ျဖစ္တယ္….
ကဗ်ာေတြနဲ႔… ထုဆစ္…
ငါဟာ.. လူျဖစ္ခဲ့တယ္….။
No comments:
Post a Comment